اثربخشی تلفیقی گروه درمانی شناختی- رفتاری و واقعیت درمانی بر امید، شادکامی و احساس گناه دختران طلبه

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی تلفیقی شناختی- رفتاری و واقعیت درمانی بر امید، شادکامی و احساس گناه دختران طلبه انجام شد. پژوهش حاضر، کاربردی و ازنوع شبه آزمایشی می باشد. که در آن از پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دختران طلبه که در سال 93-92 در حوزه شهرستان گناباد مشغول به تحصیل بودند که 22 نفر از آنها به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بر مبنای گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها به کمک پرسشنامه امیدواری اشنایدر، شادکامی آکسفورد و احساس گناه کوگلر از هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع آوری شدند. گروه آزمایشی بنا به هدف طرح، جلسات تلفیقی گروه درمانی شناختی- رفتاری و واقعیت درمانی را 9 جلسه دریافت کردند، در حالیکه برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. بعد از پایان دوره گروه درمانی، مجددا پرسشنامه های مذکور در مرحله پس آزمون اجرا شدند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که تلفیق گروه درمانی شناختی- رفتاری و واقعیت درمانی باعث افزایش امید، شادکامی و همچنین کاهش احساس گناه در گروه آزمایش شده است.